heimestrikka

Det er ein gong, og innanfor er det eit kjykken. Der sit eg. Mondag, mens alle dei andre har reist til kontora sine. Eg sit og prøvar å forklare meg sjølve kva, som er viktig i verda. Eg har lagt avisane i vedkorga, for ikkje å slukast av dette uhandterlege, uregjerlege. Hjernen er innetulla i ei hjemmestikka hue i mjuk ull.
5. august 2009 kl. 12.08